Διαμαντής Καρασούλας: Ποια ανάπτυξη; Ποιες μεταρρυθμίσεις;

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Ποια ανάπτυξη; Ποιες μεταρρυθμίσεις;




του Ευάγγελου Κομνηνάκη

Πριν από τρία χρόνια ξεκινούσε η συζήτηση για το Μνημόνιο, την Ευρωζώνη, την πτωχευμένη Ελλάδα και το μεγάλο ασθενή, το κομματικό κράτος του ΠΑΣΟΚ δηλαδή που μετονομάστηκε εύηχα και πονηρά σε μεγάλο δημόσιο από την εγχώρια κάστα της κλεπτοκρατίας.

Μας είπανε οι ΠΑΣΟΚΟφιλελεύθεροι ευρωλιγούρηδες ποσο αναγκαίες ειναι οι μεταρρυθμίσεις - έτσι ονόμαζαν τις ανελέητες περικοπές μισθών και συντάξεων, τους ασήκωτους φόρους στην ιδιοκτησία και τον πόλεμο που κήρυξαν σε όσους ήθελαν να επενδύσουν στην πατρίδα μας.


Βλέπετε η καρέκλα είναι γλυκειά και η ιδεολογική μετάλλαξη προκειμένου να διατηρηθούν σε αυτήν μεγάλος πειρασμός. Τότε που χρεώνανε την Ελλάδα με τις στρατιές των πρασινοφρουρών ήτανε σοσιαλιστές, σήμερα που πρέπει να σώσουνε τις θέσεις τους στον πυρήνα του σοβιετικού κράτους είναι ευρωπαιστές, αφού η Ευρώπη έχει αναλάβει να χρηματοδοτεί τώρα την τεμπελιά τους.

Κάποιος ανυποψίαστος ίσως ψελλίσει ότι δεν κυβερνάει σήμερα το ΠΑΣΟΚ. Μα αυτή η εκδηλούμενη αφέλεια πολλών συμπολιτών μας είναι η μεγάλη επιτυχία του ΠΑΣΟΚ. Να κρατά τις τύχες της Ελλάδος στα χέρια του και να μη γίνεται ποτέ αντιληπτό, να μην του καταλογίζεται ποτέ καμμία ιστορική ευθύνη. Πρόκειται πράγματι περί αριστοτεχνών στη συνωμοσία σιωπής. Εξάλλου η συνωμοσία σιωπής δε θα ήταν τόσο επιτυχημένη αν δε συμμετείχε σε αυτήν και η Νέα Δημοκρατία έστω σε ρόλο κομπάρσου.

Ήταν λοιπόν τότε σοσιαλιστές οι κυβερνήτες μας και σήμερα δηλώνουν Ευρωπαιστές ενώ στην πράξη είναι συνωμότες της εξουσίας. Τότε κυβερνούσαν με το εμπόριο της ελπίδας και τώρα με το εμπόριο του φόβου.
Με την εξαπάτηση και την τρομοκρατία κυβερνούν 40 χρόνια και ποτέ δεν είχαν το σθένος και το κουράγιο να κοιτάξουν τον υπερήφανο Έλληνα στα μάτια.

Το μόνο που δεν ήταν ποτέ, ούτε χθες ούτε σήμερα; Πατριώτες. Αλοίμονο αν ήταν πατριώτες αυτοί που εξόρισαν τις βιομηχανικές μονάδες της χώρας και κατέστρεψαν την ακμαία αγροτική παραγωγή, αυτοί που κυνήγησαν τους εθνικούς μας ευεργετες. Οι επικίνδυνοι αυτοί μαρξιστές που ακόμα πρωταγωνιστούν πότε παρασκηνιακά και πότε μπροστά από την κουρτίνα ξεπήδησαν μέσα από το αμερικανοκίνητο πολυτεχνείο για να εκδικηθούν τις εθνικές συνειδήσεις στην πολιτική και την κοινωνία και να χλευάσουν την προνοητικότητα στην οικονομία και κατόρθωσαν το ακατόρθωτο :

Να καταστρέψουν κάθε κύτταρο εθνικής παραγωγής, να δαιμονοποιήσουν και εν τέλει να εξαλείψουν την επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα και τέλος να οικοδομήσουν μια ψευτοαστική τάξη δημοσίων ΠΑΣΟΚΟυπαλλήλων που παριστάνουν τη ντόπια αριστοκρατία. Έφθασαν μάλιστα στο τελευταίο σκαλοπάτι της κατάντιας τους να κοροιδεύουν και αυτήν ακόμη την τίμια εργασία των απλών ανθρώπων του μόχθου, που μπορεί να μην έχουν πρόσβαση στη χλιδάτη αργομισθία, έχουν όμως αξιοπρέπεια και ανδρισμό, κάτι που δεν έχουν όσοι τους διοικούν.

Σήμερα οι απόγονοι του υβριδικού τέρατος του αριστεροκαπιταλισμού συνεχίζουν τα ασύστολα ψεύδη. Μιλούν για ανάπτυξη ενώ περιφρονούν την εθνική αυτενέργεια στην οικονομία, σνομπάρουν τους εθνικούς πόρους ως εργαλείο παραγωγικής ανασυγκρότησης και δημεύουν την ιδιοκτησία. Μα ακόμη και αν κάποιος έπαιρνε στα σοβαρά τον ισχυρισμό τους ότι επιθυμούν την ανάπτυξη έστω δια προσελκύσεως ξένων κεφαλαίων τί έχουν κάνει εκεί;

Επιχειρηματικοί κολοσσοί αναχωρούν απο την Ελλάδα η οποία αφήνεται στο έλεος του σουβλατζίδικου και της καφετέριας. Η ρευστότητα έχει γίνει μεταφυσική έννοια και οι άνθρωποι της αγοράς κατηγορούνται ως ανυπόμονοι όταν λένε πως χρεωκοπούν και δεν αντέχουν αλλο. Η φορολογική επιβάρυνση στην ιδιοκτησία και το κέρδος παραμένει λυσσαλέα, το κομματικό κράτος ανέπαφο και η επενδυτική δραστηριότητα στο ναδίρ.

Και αφού διαπιστωθούν συσσωρευμένα τα προβλήματα από την ανικανότητα και την αδράνειά τους μας λένε ότι το χρέος αυξήθηκε λόγω της συρρικνώσεως του ΑΕΠ. Μα αναρωτιέμαι, αυτόματη και φυσική ειναι αυτή η συρρίκνωση του ΑΕΠ; Λέει κάποιο θρησκευτικό εγχειρίδιο ότι το ΑΕΠ πρέπει να μειώνεται, οι επιχειρήσεις να φεύγουν, οι φοροι να αυξάνονται και η εθνική παραγωγή να απαγορεύεται; Διότι αν όλα αυτά συντρέχουν μαζί και η ηγεσία δε βλέπει κανένα πρόβλημα σε ολο αυτό, τότε δε θα μιλήσουν και κάποιοι για τοκογλύφους;




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου