Τί σχέση έχει ο αντιδημοκράτης και ρατσιστής Τσε Γκεβάρα με την Αριστερά που τον έχει ως είδωλο;

Δεν χρειάζονται πολλές συστάσεις  για τον Τσε Γκεβάρα. Αποτελεί τον «μύθο» και το «επαναστατικό άλλοθι» του κάθε βαριεστημένου μεγαλοαστού, ο οποίος στα 18 «οργίζεται», προκειμένου να εκτονώσει τις εφηβικές ορμές του και στα 30 ασχολείται με τις επιχειρήσεις του μεγαλοκαπιταλιστή μπαμπά του (ένα ενδεικτικό μελλοντικό παράδειγμα είναι ο γιόκας της Γιάννας Αγγελοπούλου).

 Ειδικά οι κνίτες έχουν αναγάγει τον Τσε ως πρότυπο κομμουνιστή, άσχετα φυσικά αν ο ίδιος δεν γούσταρε ποτέ το «νταβατζιλίκι» της Μόσχας στα κομμουνιστικά κινήματα και αποφάσισε να αφήσει σύξυλο τον Κάστρο και το υπουργείο που του είχε προσφέρει, όταν διαπίστωσε ότι η Κούβα και ο ίδιος ο Φιντέλ Κάστρο είχε δεθεί για τα καλά στο άρμα της Σοβιετικής Ένωσης. Γι’ αυτό, άλλωστε όταν ο Γκεβάρα βρισκόταν κυνηγημένος στα βουνά της Βολιβίας, το καθοδηγητικό κέντρο της Μόσχας είχε δώσει εντολή στο τοπικό παράρτημα της Βολιβίας να μην δώσουν καμιά βοήθεια προς το πρόσωπο του.

Ο περισσότερος κόσμος, όμως, δεν γνωρίζει και κάποιες άλλες σκέψεις και απόψεις του Αργεντίνου επαναστάτη, τις οποίες οι καπηλευτές των αγώνων του (ασχέτως του αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με τα όσα ενστερνιζόταν, αγωνίστηκε για τα όσα πίστευε και το πλήρωσε με την ζωή του) αποκρύπτουν επιμελώς. 

Δεν γνωρίζει π.χ. ότι είχε εντελώς αρνητική άποψη για τους ομοφυλόφιλους και υποστήριξε χωρίς την παραμικρή ένσταση τα στρατόπεδα «επανεκπαίδευσης» που είχε στήσει γι’ αυτούς ο Κάστρο.

 Όπως, επίσης, δεν γνωρίζει τις αρνητικές και απαξιωτικές αναφορές προς του μαύρους. Ας δούμε, επί παραδείγματι, την άποψη του για τους αφρικανούς, όπως καταγράφηκε στο ημερολόγιο του:

“Ο νέγρος είναι νωχελικός και ευφάνταστος, ξοδεύει τα χρήματά του για ελαφρότητες και ποτό. Ο ευρωπαίος προέρχεται από μια παράδοση εργασίας και σωτηρίας που τον ακολουθεί σε αυτή τη γωνιά της Αμερικής και τον οδηγεί να προχωρήσει μπροστά.”

Ο Τσε Γκεβάρα, όμως, δεν σταματά εκεί. Θεωρεί ότι η μαύρη φυλή είναι ένας αδύναμος κρίκος στην αλυσίδα της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης και τους θεωρεί ως τους πλέον ακατάλληλους για να πολεμήσουν. Συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι “Με δεδομένη την επικρατούσα έλλειψη πειθαρχίας, θα ήταν αδύνατο να χρησιμοποιήσουμε Κονγκολέζους με αυτόματα για να υπερασπιστούν τη βάση από επιθέσεις από τον αέρα: δεν ξέρουν πώς να χειρίζονται τα όπλα τους και δεν θέλουν να μάθουν.”

Αυτές οι πτυχές του Τσε Γκεβάρα είναι φανερό ότι δεν μπορούν να βγουν προς τα έξω, για ευνόητους λόγους. Προσωπικά, είμαι και αντίθετος με το σύνθημα, το οποίο ακούγεται σε διάφορες εθνικιστικές συγκεντρώσεις και συνδέει με την αρνητική έννοια τον Τσε με τον… Τσίπρα. Για όνομα του Θεού, ο ένας ήταν ένας επαναστάτης, ο οποίος πλήρωσε με την ζωή του την πίστη σε μια εσφαλμένη ιδεολογία. Ο δεύτερος είναι ένας κακομαθημένος και νερόβραστος γόνος πλούσιας οικογένειας, που η μόνη ειδικότητα την οποία φέρνει εις πέρας είναι το να… βάζει ζελέ στο μαλλί του. Ας μην μπλέκουμε, λοιπόν, τα σώβρακα με τις γραβάτες…

Γ.Μ