Στο τρίτο μέρος της συνέντευξης του στη «ΜΑΧΗ», ο Λεωνίδας Κύρκος αναφέρεται στα αποτρόπαια εγκλήματα της αριστεράς κατά το συμμοριτοπόλεμο που ακολούθησε την απελευθέρωση της Ελλάδας από το γερμανικό ζυγό. Μιλά για την Ελένη Παπαδάκη, τη γνωστή σε όλους «ΕΛΕΝΗ», για τα Πηγάδια του Μελιγαλά, την Ούλεν στο Περιστέρι, για τον Στάλιν που ειρωνικά τον αποκαλεί «σεβάσμιο πατερούλη» αλλά και στυγνό δικτάτορα και για τις τραγικά λανθασμένες αποφάσεις του ΕΑΜ κατά τη διάρκεια του εμφύλιου σπαραγμού.
-Ο σεβάσμιος πατερούλης όπως αποκαλέσατε το Στάλιν κύριε Κύρκο, κατά τη γνώμη σας, ήτο ένας ηγέτης, ένας λαϊκός ηγέτης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος ή ένας στυγνός δικτάτορας;
Υπήρξε ένας στυγνός δικτάτορας. Το όνομα του είναι συνώνυμο με τον τρόμο, με το έγκλημα, με την τέλεια περιφρόνηση προς τα δικαιώματα του μεγάλου ρώσικου λαού ο οποίος υπέφερε φοβερά και παρόλα αυτά ανέχθηκε μία κατάσταση που τον οδήγησε στη καταστροφή του οικοδομήματος της Σοβιετικής Ένωσης και των κατακτήσεων της.
-Μάρτιο του 1946 είχαμε τις εκλογές. Το ΚΚΕ πήρε την απόφαση για αποχή. Ήταν και αυτό ένα λάθος της ηγεσίας του;
Ένα κομβικό σημείο. Βεβαίως και ήταν το δεύτερο μεγάλο λάθος μετά το Δεκέμβρη του 1944. Ο Δεκέμβρης ήταν το πρώτο λάθος του ΚΚΕ το οποίο φαίνετε στην ανεπαρκέστατη ανάλυση της πραγματικής κατάστασης και του συσχετισμού των δυνάμεων. Που πας βρε αδερφέ; Πας να συγκρουστείς με την πάνοπλη αγγλική αυτοκρατορία! Ε λοιπόν δεν δίστασε ο Τσόρτσιλ προκειμένου να αντιμετωπίσει την εξέγερση στην Ελλάδα να μεταφέρει μεραρχίες ολόκληρες από το κρίσιμο μέτωπο της Ιταλίας για να σπάσει την αντίσταση των Ελλήνων Παρτιζάνων. Δεν τα υπολογίσανε αυτά τα πράγματα, οδηγήσανε την Ελλάδα στη σφαγή. Και όχι μόνο οδηγήσανε την Ελλάδα στη σφαγή, αλλά ύστερα αρνηθήκανε ή τουλάχιστον δεν επιδιώξανε να αναζητήσουν κάποιες διεξόδους στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Δόθηκαν τέτοιες ευκαιρίες, είχε έρθει εδώ μια επιτροπή του ΟΗΕ η οποία έκανε μία έρευνα στο Ελληνικό πρόβλημα, τότε η στάση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν πολύ ανθεκτική. Μου φαίνετε τελικά ότι αρνήθηκε να μετάσχει. Σημειώστε το αυτό! Αρνήθηκε να μετάσχει στην επιτροπή που έστειλε ο ΟΗΕ για να ερευνήσει το Ελληνικό πρόβλημα.
-Διέπραξε εγκλήματα η «εθνική αντίσταση» κύριε Κύρκο;
Όταν σας συζητάω για την αντίσταση και το εξαίρετο μεγαλείο της δεν θέλω ούτε μία στιγμή να σας αποκρύψω και τα εγκλήματα της. Διότι έπραξε εγκλήματα. Άρα, τα εγκλήματα έχουν όνομα, Ελένη Παπαδάκη, άλλα εγκλήματα έχουν περάσει και δολοφονούσαν απλούς αθώους ανθρώπους. Πηγάδια του Μελιγαλά, η Ούλεν στο Περιστέρι. Αυτά είναι εγκλήματα. Οι αντεκδικήσεις που έκαναν οι διάφοροι βρίσκοντας ευκαιρία να παρουσιαστούν τάχατες ότι ήτανε ΕΛΑΣίτες ή ΟΠΛΑτζήδες για να ξεκαθαρίσουν τον τοπικό τους αντίπαλο ή τον οικογενειακό τους εχθρό. Έγιναν τέτοια πράγματα, τέτοια πράγματα που μπορεί να είναι συνιφασμένα μέσα στις επαναστάσεις, αλλά τα οποία δεν πρέπει να αποκρύβουμε σε καμία περίπτωση στο όνομα του να εκθειάζουμε το μεγαλείο. Δεν το μειώνουμε το μεγαλείο, αντίθετα το υπογραμμίζουμε. Ήταν μεγαλειώδης η πρόθεση της Εθνικής Αντίστασης και αποτελεί μία από τις τραγικότερες ευθύνες της Ελληνικής αστικής τάξης το γεγονός ότι την έβαλε στα στενά και την τουφέκαγε με αποτέλεσμα να κάμψει τη σπονδυλική στήλη του ηθικού του Ελληνικού λαού και ήρθανε μαύρες μέρες, ήρθανε οι μαύρες μέρες στην Κύπρο παραδείγματος χάρη , ήρθανε μαύρες μέρες στην Ελλάδα αυτές που ζούμε τώρα και κάνουμε όλοι μας επίκληση εις τον πατριωτισμό των Ελλήνων! Βρε μασκαράδες περί ποιανού πατριωτισμού μιλάτε εσείς, πολλοί απ τους οποίους στα χρόνια της κατοχής συνεργαζόντουσαν, ήταν δοσίλογοι… πως τολμάτε… αλλά ας μην ανοίγουμε αυτές τις πληγές, σκοπός μας είναι να τις κλείσουμε τις πληγές. Όμως μια ιστορική ευθύνη τέτοια υπάρχει, και το συναντάμε κάθε μέρα στο διάβα μας.
-Κύριε Κύρκο σας τιμάει όλα όσα είπατε για την άγρια δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη, για το έγκλημα στη πηγάδα του Μελιγαλά, για τις σφαγές στο Περιστέρι και την Ούλεν και για άλλα εγκλήματα της Αριστεράς κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής, διότι σήμερα οι Αριστεροί συγγραφείς υποστηρίζουν ότι δεν γίνανε όλα αυτά τα εγκλήματα.
Υπήρξανε και παραϋπήρξανε. Θυμούμαι το κακό άρχισε, για να πω άλλο ένα όνομα με τη δολοφονία του Μαλτέζου, του νεαρού φοιτητή της Νομικής, εγγονού του Μακρυγιάννη του οποίου έφερε και το όνομα του, Κίτσος Μακρυγιάννη Μαλτέζος. Τον σκότωσαν την ώρα που πήγαινε να πάρει το Τραμ στη στροφή του Ζαππείου. Ένα επώνυμο έγκλημα, υπήρξαν και άλλα, ένας ιστορικός ερευνητής όπως είστε εσείς θα μπορούσε αν ήθελε να ενδιαφερθεί και να βρει εκατοντάδες τέτοια εγκλήματα.
-Η Ελένη Παπαδάκη υπήρξε η κορυφαία Ελληνίδα τραγωδός την εποχή εκείνη. Γιατί τη σκότωσαν; Ήταν δοσίλογος των Γερμανών και των Ιταλών όπως λένε οι Αριστεροί; Συνέβη κάτι άλλο το οποίο δεν γνωρίζουμε μέχρι σήμερα;
Ήταν εύκολο πράγμα να σου κολλήσουν εκείνη την εποχή τη ρετσινιά. Η Ελένη Παπαδάκη ήταν μια ωραιότατη, κορυφαία ηθοποιός με την οποία φαίνεται ότι είχε σχέσεις ο Ράλλης (ο κατοχικός Πρωθυπουργός) και αυτό την έφαγε. Αυτή η βλακώδης αντίληψη δηλαδή, ότι, η ευθύνη μπορούσε να μεταπηδήσει. Δεν ξέρω αν είναι πραγματικό αυτό που σας λέω, αλλά αν αναζητήσει κανείς κάποιο δικαιολογητικό στοιχείο, το πρώτο που θα έχει στο μυαλό του είναι αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου