Ήρωας με το ζόρι;

Στην Αθήνα δεν υπάρχει καμία προτομή, κανένα άγαλμα για τους τρεις αξιωματικούς που έπεσαν στα Ίμια, για το Σολωμό που έχυσε το αίμα του στην Κύπρο, για αστυνομικούς και στρατιωτικούς που έπεσαν την ώρα του καθήκοντος ή δολοφονήθηκαν. Υπάρχει όμως προτομή και οδός του Παύλου Φύσσα. 
Ενός νεαρού που ο ακροαριστερός φανατισμός του, προκάλεσε τον φανατισμό του άλλου άκρου και τον έστειλε στο θάνατο.

Καταδικαστέα η βία από όπου κι αν προέρχεται, όπως και ο φανατισμός που την γεννάει. Όμως καταδικαστέα και η διαχρονική προσπάθεια της Αριστεράς να φτιάξει "ήρωες" με το ζόρι.
Η ανθρώπινη ζωή έχει την ίδια αξία για όλους κύριοι της Αριστεράς. Και οι ζωές των δύο νέων που ανήκαν στη Χρυσή Αυγή και δολοφονήθηκαν, έχουν την ίδια αξία με του Φύσσα, δεν είναι όμως ήρωες. Το χρέος μας είναι να καταδικάσουμε ως κοινωνία κάθε φανατισμό, κάθε ακρότητα και κάθε βία και όχι να κάνουμε πολιτική τυμβωρυχία για μικροκομματικές σκοπιμότητες.