του Διαμαντή Καρασούλα
Οι εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα από την ΔΕΘ ξεκίνησαν τον προεκλογικό πόλεμο μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει η Χώρα και για το ποιος μπορεί να την βγάλει από την κρίση. Δυστυχώς, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν απέφυγε τον πειρασμό του εύκολου δρόμου.
Ακολουθώντας την παραδοσιακή μεταπολιτευτική τακτική της εκάστοτε αξιωματικής αντιπολίτευσης πήγε στην ΔΕΘ για να μοιράσει υποσχέσεις, να εξαγγείλει αυξήσεις, να πετάξει ανύπαρκτα δισεκατομμύρια. Με την διαφορά ότι τώρα δεν βρισκόμαστε στην δεκαετία του '80 ή του '90. Είμαστε μια χώρα που ουσιαστικά έχει χρεοκοπήσει και πλέον δεν υπάρχουν δανεικά για παροχές και εξαγγελίες του παρελθόντος. Το "λεφτά υπάρχουν" το πλήρωσε ακριβά ο ελληνικός λαός και η Χώρα, και το πληρώνουν ακόμα.
Ασφαλώς ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει ότι απευθύνεται σε έναν λαό που τα τελευταία πέντε χρόνια έχει δει το εισόδημά του να μειώνεται κάθετα, το βιωτικό επίπεδο για ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας να έχει χειροτερεύσει σημαντικά και οι φορολογικές απαιτήσεις του κράτους να γίνονται ολοένα και πιο βάρβαρες. Είναι αυτονόητο λοιπόν, ότι ένα σημαντικό κομμάτι του λαού που έχει πληγεί περισσότερο από την κρίση και αισθάνεται ότι δεν έχει τίποτα πλέον να χάσει, βρίσκει καταφύγιο στις υποσχέσεις και την ανέξοδη παροχολογία του κ.Τσίπρα. Ο πνιγμένος πιάνεται απ' τα μαλλιά του.
Στον αντίποδα της Αριστερής ανευθυνότητας έχουμε μια κυβέρνηση που φυγομαχεί σε κάθε περίπτωση ακολουθώντας μονότονα την αδιέξοδη αλλά και καταστροφική φορομπηχτική πολιτική που σκοτώνει την παραγωγή, διώχνει τις επενδύσεις και οδηγεί την μεσαία τάξη σε αφανισμό. Κι όλα αυτά γιατί αρνείται να τα βάλει με το πελατειακό κράτος και τα επιχειρηματικά συμφέροντα αλλά και τα συμφέροντα πολιτικής επιβίωσης πολλών εκ των κυβερνώντων. Η κυβέρνηση θυσιάζει την μεσαία τάξη και τον ιδιωτικό τομέα που πληρώνει όλους τους άλλους, προκειμένου να διατηρηθεί άθικτο το μεγάλο και αδηφάγο κομματικό κράτος. Aκολουθεί μια πολιτική αυτοκτονίας και για την κυβέρνηση αλλά ειδικά για το κόμμα της ΝΔ που στηρίζεται παραδοσιακά από τη μεσαία τάξη και την ιδιωτική οικονομία.
Η τραγωδία της Χώρας και των Ελλήνων πολιτών είναι ότι βρίσκονται εγκλωβισμένοι ανάμεσα στην πολιτική της τυφλής υποταγής και την πολιτική του ανεύθυνου λαϊκισμού. Οι μεν κυβερνώντες αδυνατούν να πείσουν τους Έλληνες ότι οι θυσίες τους πιάνουν τόπο, παρά τα πυροτεχνήματα περί "πλεονάσματος" και "success story", η δε αντιπολίτευση χωρίς καμία σοβαρή αντιπρόταση προσπαθεί απλά να ανέλθει στη εξουσία τάζοντας στους πάντες τα πάντα με βασικό δόγμα το "πάμε και βλέπουμε". Υπάρχει τρίτη επιλογή; Υπάρχει η μέση οδός μιας γενναίας μεταρρυθμιστικής πολιτικής που θα βάλει ξανά μπροστά τη μηχανή της οικονομίας και θα αυξήσει το ΑΕΠ με πραγματική Ανάπτυξη και όχι με... ΕΝΦΙΑ; Κανένας Έλληνας δεν νιώθει σιγουριά, κανένας δεν ξέρει που να πιστέψει. Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να ούτε λεπτό να λοξοκοιτάξουμε στο παρελθόν που μας έφερε σήμερα εδώ.
Στον αντίποδα της Αριστερής ανευθυνότητας έχουμε μια κυβέρνηση που φυγομαχεί σε κάθε περίπτωση ακολουθώντας μονότονα την αδιέξοδη αλλά και καταστροφική φορομπηχτική πολιτική που σκοτώνει την παραγωγή, διώχνει τις επενδύσεις και οδηγεί την μεσαία τάξη σε αφανισμό. Κι όλα αυτά γιατί αρνείται να τα βάλει με το πελατειακό κράτος και τα επιχειρηματικά συμφέροντα αλλά και τα συμφέροντα πολιτικής επιβίωσης πολλών εκ των κυβερνώντων. Η κυβέρνηση θυσιάζει την μεσαία τάξη και τον ιδιωτικό τομέα που πληρώνει όλους τους άλλους, προκειμένου να διατηρηθεί άθικτο το μεγάλο και αδηφάγο κομματικό κράτος. Aκολουθεί μια πολιτική αυτοκτονίας και για την κυβέρνηση αλλά ειδικά για το κόμμα της ΝΔ που στηρίζεται παραδοσιακά από τη μεσαία τάξη και την ιδιωτική οικονομία.
Η τραγωδία της Χώρας και των Ελλήνων πολιτών είναι ότι βρίσκονται εγκλωβισμένοι ανάμεσα στην πολιτική της τυφλής υποταγής και την πολιτική του ανεύθυνου λαϊκισμού. Οι μεν κυβερνώντες αδυνατούν να πείσουν τους Έλληνες ότι οι θυσίες τους πιάνουν τόπο, παρά τα πυροτεχνήματα περί "πλεονάσματος" και "success story", η δε αντιπολίτευση χωρίς καμία σοβαρή αντιπρόταση προσπαθεί απλά να ανέλθει στη εξουσία τάζοντας στους πάντες τα πάντα με βασικό δόγμα το "πάμε και βλέπουμε". Υπάρχει τρίτη επιλογή; Υπάρχει η μέση οδός μιας γενναίας μεταρρυθμιστικής πολιτικής που θα βάλει ξανά μπροστά τη μηχανή της οικονομίας και θα αυξήσει το ΑΕΠ με πραγματική Ανάπτυξη και όχι με... ΕΝΦΙΑ; Κανένας Έλληνας δεν νιώθει σιγουριά, κανένας δεν ξέρει που να πιστέψει. Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να ούτε λεπτό να λοξοκοιτάξουμε στο παρελθόν που μας έφερε σήμερα εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου