Η Αριστερά και το "Μακεδονικό" ζήτημα

γράφει ο Διαμαντής Καρασούλας

Η αποστροφή του Γιάννη Μουζάλα περί "Μακεδονίας" άνοιξε ξανά την συζήτηση για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων. Μια αποστροφή που πολλοί αντιμετώπισαν ως κεραυνό εν αιθρία ενώ δεν θα έπρεπε. Ο κ.Μουζάλας δεν μπερδεύτηκε. Απλώς του διέφυγε και αποκάλεσε την γειτονική χώρα με το όνομα που την αποκαλούν στο κόμμα του, στα έντυπα και τις κομματικές τους συναθροίσεις, όπως την έχουν αποκαλέσει επανειλημμένα κι άλλα στελέχη και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν αυτή που πήγαινε στη FYROM πριν μερικά χρόνια και έκανε πορείες συμπαράστασης προς τους Σκοπιανούς; Η π.βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ιωάννα Γαϊτάνη ή ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου δεν έχουν αποκαλέσει πολλές φορές τα Σκόπια "Μακεδονία"; Πριν λίγες ημέρες δεν έκανε το ίδιο ο υπουργός Νίκος Ξυδάκης σε συνέντευξή του στην Σλοβακική εφημερίδα Pravda; Γιατί λοιπόν ορισμένοι πέφτουν απ τα σύννεφα ενώ οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στα εθνικά αυτά ζητήματα είναι γνωστές εδώ και χρόνια; Και προ πάντων, ο συγκυβερνών κ.Καμμένος που επιδόθηκε για άλλη μια φορά σε ένα θέατρο εντυπώσεων προς ικανοποίηση του κομματικού του ακροατηρίου, δεν γνώριζε τις απόψεις αυτές του κόμματος με το οποίο έσπευσε να συγκυβερνήσει; Η υποκρισία για κάποιους στον πολιτικό βίο περισσεύει. 

Μια λαϊκή ρήση λέει "στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί". Έτσι και στην Αριστερά δεν είναι καθόλου βολική η κουβέντα για το Μακεδονικό αφού στην πάνω από έναν αιώνα πορεία του πολύπαθου αυτού ζητήματος η στάση της μόνο πατριωτική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Το προπατορικό αμάρτημα της 
Αριστεράς στο Μακεδονικό ζήτημα συντελείται γύρω στο 1920, τότε που το ΚΚΕ ζητούσε ανοιχτά μέσα από τα έντυπά του την ανεξαρτησία της Μακεδονίας. Το 1923 στο συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς στην Μόσχα, το ΚΚΕ υιοθέτησε και υπερψήφισε εισήγηση του Βουλγαρικού Κ.Κ., η οποία έκανε λόγο για αυτονόμηση της Μακεδονίας. Στο 3ο Συνέδριο του ΚΚΕ (26 Νοέμβριο 1924) το σύνθημα της «ενιαίας και ανεξάρτητης Μακεδονίας» γίνεται πλέον επίσημη θέση του κόμματος ενώ το 1929 κατεβαίνει στις δημοτικές εκλογές με το ίδιο σύνθημα. Το 1932, στην 4η Ολομέλεια της Κ.Ε. του κόμματος γίνεται σαφές ότι «το ΚΚΕ διακηρύττει για την Μακεδονία και τη Θράκη το σύνθημα του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι πλήρους αποχωρισμού από το Ελληνικό Κράτος» ενώ την ίδια απόφαση επιβεβαιώνει και η 5η Ολομέλεια του κόμματος  το 1949 υπό τον Νίκο Ζαχαριάδη ο οποίος κάνει λόγο για «ανεξάρτητο Μακεδονικό λαό» και «Μακεδονικό Έθνος». 

Τις αποφάσεις αυτές καταδίκασαν χρόνια αργότερα αρκετά στελέχη της Αριστεράς, όπως ο Λεωνίδας Κύρκος το 2006 σε συνέντευξή του στην Καθημερινή: «Με εκείνη την περίεργη και κατάπτυστη 5η ολομέλεια του ΚΚΕ, στην οποία διακήρυξε ο Ζαχαριάδης το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των Μακεδόνων, ο πατέρας μου διαφωνούσε μέχρι το τελευταίο του κύτταρο». Το Μακεδονικό επανήλθε έντονα στο προσκήνιο το 1991 και τότε ΚΚΕ και Συνασπισμός μπορεί μεν να μην συντάχθηκαν με τα συλλαλητήρια αλλά κράτησαν ουδέτερη στάση φοβούμενοι να μην ξαναβρεθούν αντιμέτωποι με την κατηγορία της εθνικής προδοσίας αφού το ζήτημα του ονόματος αποτελούσε βαρίδι στην ιστορική τους πορεία. Οι δηλώσεις μετανοίας όμως και η ουδέτερη στάση εκ των υστέρων δεν μπορούσαν να αλλάξουν την πραγματικότητα αφού η ελληνική αριστερά οδήγησε με την αντεθνική της στάση στην ίδρυση της "Δημοκρατίας της Μακεδονίας" το 1944 από τον Τίτο τροφοδοτώντας  με κάθε τρόπο των αλυτρωτισμό και τις εδαφικές διεκδικήσεις των γειτόνων εις βάρος της Ελλάδας. 

Πολλά χρόνια μετά, κάποιοι στην Αριστερά φαίνεται να μην διδάχθηκαν από την ιστορία. Μέσα στην ιδεοληψία τους κατά του ελληνικού εθνισμού είναι διατεθειμένοι να υποστηρίξουν τον εθνικισμό του οποιουδήποτε έχει διεκδικήσεις έναντι της Ελλάδας. Αντιμετωπίζουν τα εθνικά θέματα με πρωτοφανή άγνοια, επιπολαιότητα και ιδεοληψία διακινδυνεύοντας σοβαρά τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα εθνικά μας συμφέροντα. Το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων καλώς ή κακώς είναι σε εκκρεμότητα. Μπορεί η αλληγορία μας να επέτρεψε σε πολλές χώρες μέχρι σήμερα να αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως "Μακεδονία" όμως εμείς οφείλουμε να μην το αποδεχτούμε ποτέ έστω κι αν μείνουμε μόνοι μας. Το επιβάλλει η ιστορική αλήθεια, τα εθνικά μας συμφέροντα, το χρέος μας απέναντι στο αίμα των προγόνων μας που έχει ποτίσει κάθε σπιθαμή της ιερής Μακεδονικής γης. Δεν νομίζετε ότι είστε λίγο μικροί κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ για να τα αναθεωρήσετε μόνοι σας όλα αυτά;

*Δημοσιογράφος, Εκπρόσωπος Τύπου του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών (ΔΙΕΣΥ)