Τι δεν κάνουμε καλά στην Ηλεία;

του Διαμαντή Καρασούλα

Ταξιδεύοντας πρόσφατα σε διάφορα μέρη της Χώρας, τόσο στην Βόρεια Ελλάδα όσο και στην γειτονική Μεσσηνία, την Αχαΐα αλλά και αλλού, διαπίστωσα (για ακόμα μια φορά) ότι ο νομός μας βιώνει την δική του κρίση πέρα από την γενική κρίση που μαστίζει τη Χώρα την τελευταία πενταετία. Στην πραγματικότητα η οικονομική κρίση της Ηλείας ήταν πολύ βαθύτερη και η εθνική κρίση απλώς την έφερε στην επιφάνεια.

Αν επισκεφθεί κανείς οποιαδήποτε άλλη πρωτεύουσα νομού θα καταλάβει ότι εμείς βιώνουμε πολύ διαφορετικά την κρίση από ότι η υπόλοιπη Χώρα, είμαστε ένα αποκομμένο Γαλατικό χωριό, βρισκόμαστε σε άλλη δεκαετία. Σε όποια πόλη κι αν πάει κανείς εκτός Ηλείας θα δει κίνηση, ζωή, κόσμο στα μαγαζιά, τόσο τα καφέ όσο και τα εμπορικά. Σίγουρα τα δεδομένα δεν είναι ίδια με αυτά του 2008 και νωρίτερα αλλά πάντως υπάρχει ακόμα ζωή. 

Αντίθετα, η αγορά στις πόλεις της Ηλείας -να μην μιλήσουμε για τα χωριά- έχει νεκρώσει εντελώς. Τα καταστήματα είναι άδεια, οι καταστηματάρχες κάνουν μαύρα μάτια να δουν πελάτη ενώ τα λουκέτα αυξάνονται καθημερινά. Η ίδια αποκαρδιωτική εικόνα και στις πλατείες, τα καταστήματα ψυχαγωγίας, καφέ, ποτού και εστίασης. Τα περισσότερα άδεια, να περιμένουν ένα Σάββατο πλέον για να καλύψουν τα σπασμένα όλης της εβδομάδας. Ο πολυδιαφημισμένος τουρισμός δεν έκανε την εμφάνισή του στην αγορά της Ηλείας, το καλοκαίρι ήταν απ τα χειρότερα των τελευταίων ετών και ακόμα ένας χειμώνας προμηνύεται δύσκολος. Η οικονομία του νομού μας βασίζεται ακόμα στην γεωργία και οι αγρότες της Ηλείας φέτος βιώνουν την δυσκολότερη χρονιά τους. Ακόμα και στον αγροτικό τομέα, είμαστε πλήρως αποκομμένοι από την κατάσταση της υπόλοιπης Χώρας.

Γιατί αυτή η τεράστια διαφορά με την υπόλοιπη Ελλάδα; Τι δεν κάνουμε καλά στην Ηλεία; Γιατί αυτή η κατάντια σε έναν νομό με τέτοιο πλούτο και τόσες αναπτυξιακές δυνατότητες; Γιατί τα δημόσια έργα συνεχίζονται κανονικά εν καιρώ κρίσης σε άλλους νομούς κι εδώ έχουν σταματήσει εδώ και χρόνια χωρίς να κινείται τίποτα; Γιατί να γίνεται πολιτικό αεροδρόμιο στην ορεινή Αρκαδία και η Ανδραβίδα να περιμένει άδικα εδώ και 20 χρόνια; Γιατί οι πολιτικοί εκπρόσωποι του νομού δεν παίρνουν τόσα χρόνια την παραμικρή πρωτοβουλία για να ξεκολλήσει αυτός ο νομός από τη μιζέρια και το τέλμα αλλά περιορίζονται σε δελτία τύπου για τα μάτια των ψηφοφόρων τους; Τα "γιατί" είναι πολλά αλλά δεν λύνουν τα προβλήματα.

Μήπως ήρθε ή ώρα μηδέν; Μήπως ήρθε η ώρα να δούμε την κρίση της Ηλείας εκτός από την γενικότερη κρίση; Mήπως πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία και να πάρουμε την τύχη της Ηλείας στα χέρια μας;