Ασφαλώς, η εξωτερική πολιτική μιας Χώρας δεν καθορίζεται από "μερικά φορτία ροδάκινα" όπως είπε η λαλίστατη κ.Σοφία Βούλτεψη αλλά σίγουρα δεν καθορίζεται και από την ανάγκη πολιτικής επιβίωσης του κ.Σαμαρά και τη βουλιμία του κ.Βενιζέλου για εξουσία. Αν πράγματι όμως η κυβέρνηση βλέπει τις συνέπειες του εμπάργκο της Ρωσίας ως "μερικά φορτία ροδάκινα" τότε έχουμε να κάνουμε με μια εξωτερική πολιτική ανεύθυνη και επικίνδυνη για τα συμφέροντα της Χώρας.
Χρειάστηκε σχεδόν μια δεκαετία για να χτιστούν απ' το μηδέν οι ελληνορωσικές σχέσεις, με το "άνοιγμα" του Κώστα Καραμανλή στην ανερχόμενη τότε παγκόσμια δύναμη της Ρωσίας, ένα άνοιγμα που δεν ήταν καθόλου εύκολο κι αυτό φάνηκε απ' το πόσο στοίχισε τελικά στον ίδιο και στην Χώρα. (Αλήθεια, τί απέγιναν οι αναρχικοί που έκαιγαν την Αθήνα καθημερινά και οι εμπρηστές που έκαιγαν τα δάση κάθε καλοκαίρι επί Καραμανλή;)
Όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να υποβαθμίσει τα οφέλη από αυτή την σχέση και τις συνέπειες του εμπάργκο, οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Οι εξαγωγές της Ελλάδας προς τη Ρωσία φθάνουν τα 410 εκατ., ενώ από το εμπάργκο οι απώλειες της Ελλάδας, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, θα ανέλθουν σε 240 εκατ., από τα οποία τα 140 εκατ. από φρούτα (ροδάκινα, νεκταρίνια, ακτινίδια, σταφύλια). Τα αδιάθετα φρούτα λόγω του «εμπάργκο» θα φθάσουν τους 150.000 τόνους, από τους οποίους 70.000 τόν. ροδάκινα. Πάνω από 25.000 παραγωγοί βρίσκονται στον «αέρα», ενώ 5 κλάδοι της αγροτικής παραγωγής έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές, καθώς και κλάδοι μεταποίησης (χυμοποίησης), μεταφοράς, εμπορίας κ.ά.
Σύμφωνα με τη Eurostat, οι εξαγωγές ελληνικών νωπών οπωροκηπευτικών στη Ρωσία έφτασαν πέρυσι σε αξία τα 108 εκατ. ευρώ (12,8% των συνολικών ελληνικών εξαγωγών του κλάδου στον κόσμο) και σε όγκο τους 140.000 τόνους. Εξ αυτών, 122.000 τόνοι «έφυγαν» απευθείας από Ελλάδα, ενώ περίπου 20.000 τόνοι προήλθαν από προωθήσεις από τη Λιθουανία, τη Μολδαβία και άλλες χώρες. Επίσης, κατά το τελευταίο έτος, το 41% των συνολικών εξαγωγών νωπού ροδάκινου κατευθύνθηκε στην αγορά της Ρωσίας. Η Ηλεία συγκεκριμένα εξάγει το 65% της παραγωγής της σε φράουλες στη Ρωσία με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να μιλούν τώρα για μείωση των καλλιεργήσιμων στρεμμάτων τους ως και 30%. Οι επιπτώσεις ακόμα και στην Ηλεία θα είναι αλυσιδωτές και όπως είναι φυσικό θα επηρεάσουν άμεσα την τοπική αγορά.
Την ίδια ώρα η Ευρώπη αρνείται να υπηρετήσει τα συμφέροντα των κρατών της και συνεχίζει να ακολουθεί τυφλά την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, οδηγώντας τις Ευρω-ρωσικές σχέσεις σε ένα νέο ψυχρό πόλεμο με απρόβλεπτες συνέπειες. Μιλάει για "κυρώσεις" απέναντι στη Ρωσία αγνοώντας ότι η Ε.Ε. και η Ρωσία δεν είναι απλά «γείτονες» με κοινά σύνορα.Οι οικονομίες τους είναι στενά συνδεδεμένες και αλληλοεξαρτώμενες.Δεν είναι μόνο οι ενεργειακές πηγές, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Είναι ο αγροτοδιατροφικός τομέας, η αυτοκινητοβιομηχανία, η αμυντική βιομηχανία, η μεταποίηση. Ακόμα και οι γεωστρατηγικές τους επιδιώξεις ταυτίζονται μακροπρόθεσμα σε πολλά σημεία.
Αφού οδηγεί με την πολιτική της σε αδιέξοδο τους Ευρωπαίους και τους Έλληνες αγρότες, τώρα τους υπόσχεται ψίχουλα ως αποζημιώσεις που ασφαλώς δεν καλύπτουν στο ελάχιστο τις απώλειες από το ρωσικό εμπάργκο ενώ κανείς δεν εγγυάται στους αγρότες α) την εξεύρεση νέων αγορών για εξαγωγές αλλά και β) ότι δεν θα χαθεί οριστικά η ρωσική αγορά από τις τρίτες χώρες που θα επιδιώξουν να αναπληρώσουν τα ευρωπαϊκά προϊόντα.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τη δεκαετία του '80, όταν η Ευρώπη καλούσε τους Έλληνες αγρότες να πετάξουν την παραγωγή τους στη χωματερή για να αποζημειωθούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου