Τορπίλη Στουρνάρα : Πέντε ή έξι εταιρείες θα ελέγχουν την αγροτική μας παραγωγή

Και δεν μίλησε κανείς !

Δυο mega-ελαιοτριβεία αντί των 1.200  που λειτουργούν στη χώρα για «οικονομία κλίμακας» !

Μια είδηση που δεν πέρασε ποτέ ούτε στα «ψιλά», αλλά αφορά ένα πάρα πολύ «χοντρό» ζήτημα, μας άφησε «κληρονομιά» ο τέως υπουργός Οικονομικών Γιάννης

Στουρνάρας. Ο οποίος πήγε στο τελευταίο Eurogroup  (αρχές Μαΐου ) και υπέβαλλε για έγκριση - συζήτηση ένα σχέδιο για το πού και πώς θα αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία τα επόμενα 10 χρόνια.

Το σχέδιο αυτό που, παρότι κρίσιμο, δεν κοινοποιήθηκε και δεν συζητήθηκε πουθενά και από κανέναν βασίστηκε στην μελέτη “Greece 20/20” της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ. Σε τι μας αφορά ; Στο ότι κινδυνεύουμε να χάσουμε τα πάντα, αν εφαρμοστεί  στον τομέα της  αγροτικής παραγωγής. Που θέλουν  να μας πάνε;  Η πρόταση λοιπόν της McKinsey προβλέπει με δυο λέξεις ότι: πέντε με έξι μεγάλες εταιρείες θα πρέπει να ελέγχουν όλη - ναι όλη - την γεωργική παραγωγή της Ελλάδος. Εμείς είμαστε πολύ απασχολημένοι τότε με τις επικείμενες εκλογές για να ασχοληθούμε.

Κραυγή από το Επιμελητήριο Μεσσηνίας που αγνοήθηκεΩστόσο, την 1^η Ιουνίου, είδε το φως της δημοσιότητας μια επιστολή του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας στην οποία εκφράζει την   έντονη αντίθεσή του στο σχέδιο ανάπτυξης που υπέβαλε ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας στο Eurogroup.

Συγκεκριμένα σε επιστολή προς τους αρμόδιους υπουργούς, τους βουλευτές Μεσσηνίας, τους τυποποιητές -  εξαγωγείς και τα άλλα Επιμελητήρια, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Δημήτρης Μανιάτης, επισημαίνει τα εξής:

«Σύμφωνα με πληροφορίες, ενημερωθήκαμε ότι στο τελευταίο Eurogroup της 5ης Μαΐου 2014 υποβάλλατε «Σχέδιο Ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα δέκα χρόνια», το οποίο βασίστηκε στην μελέτη του 2012 ”Greece 20/20” της εταιρείας McKinsey ( με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ.

Πως είναι δυνατόν να στέλνουμε ένα τόσο κρίσιμο σχέδιο στις Βρυξέλλες και εμείς οι εκπρόσωποι των παραγωγικών τάξεων (δηλαδή τα Επιμελητήρια) να μην έχουμε ενημερωθεί ή ερωτηθεί; Σύμφωνα με την πρόταση της McKinsey προβλέπεται μεταξύ άλλων ότι: πέντε με έξι μεγάλες εταιρείες θα πρέπει να ελέγχουν ΟΛΗ την γεωργική παραγωγή της Ελλάδας.

1) Για το ελαιόλαδο: Αντί των 1.200 ελαιοτριβείων, που λειτουργούν σήμερα σε όλη τη χώρα, με μια ετήσια παραγωγή περίπου 500 τόνους το καθένα, να δημιουργηθούν μόνο δυο ή τρία mega-ελαιοτριβεία, μεγάλης δυναμικότητας το καθένα, που θα απορροφούν όλη την παραγωγή ελαιολάδου.

Μάλιστα οι μελετητές αναφέρουν την Κρήτη και την Πελοπόννησο σαν δύο προτεινόμενα μέρη εγκατάστασης.

Αιτιολογία είναι να επιτύχουμε «οικονομίες κλίμακας» και έτσι να μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε με χαμηλές τιμές την Ισπανία κ.λπ.

Η περίφημη υψηλή ποιότητα και η υπεροχή του ελληνικού ελαιολάδου πάει περίπατο. Ενώ εμείς προσπαθούμε να μάθουμε τους νεότερους «ποιότητα – ποιότητα – ποιότητα», αυτοί θέλουν να πάμε εντελώς αντίθετα «ποσότητα – ποσότητα – ποσότητα».

Γιατί πρέπει να γκρεμίσουμε και άλλο την τιμή του, αφού δεν μας μένει απούλητο;

Να πάμε δηλαδή χαμηλά, όπως η Τυνησία και η Συρία;

Τι θα πετύχουμε;

Αυτό που ξέρουμε είναι ότι δεν θα πετύχουμε καλύτερες μέρες για τον Έλληνα παραγωγό που είναι και το ζητούμενο, όμως μπορούμε να πετύχουμε μόνο με πιο καλής ποιότητας ελαιόλαδα και όχι με κατώτερης ποιότητας.

2) Για τα φρούτα και λαχανικά: Προτείνεται να γίνουν δυο ή τρεις μεγάλες μονάδες συσκευασίας σε Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα και στην Πελοπόννησο.

3) Προτείνεται η ίδρυση ΜΙΑΣ (1) εταιρείας διακίνησης όλων των αγροτικών προϊόντων, με προτεινόμενο όνομα «Greek Foods Company», με σκοπό την καλύτερη προώθηση στις ξένες αγορές.

Ας σημειώσουμε για τους μεγάλους μελετητές της McKinsey ότι: «οι παραγωγοί ελαιολάδου στην Τοσκάνη, που με υπομονή και γνώση χτίσανε την ποιότητα, πουλάνε 7 με 10 ευρώ το λίτρο και αυτοί θέλουν να μας πάνε στο 1,80 του απλού παρθένου της Ισπανίας;» Αντί λοιπόν να βάλουμε στόχο στο Αναπτυξιακό μας Σχέδιο, το ελαιόλαδο και τα άλλα παραδοσιακά μας προϊόντα, και μέσα από εκπαίδευση και εκσυγχρονισμό να κάνουμε στην επόμενη δεκαετία την Ελλάδα «Τοσκάνη» της Ευρώπης, εσείς θέλετε να πάμε στην υποβάθμιση των προϊόντων μας;"»
Το περίεργο λοιπόν είναι, ότι από τότε που δημοσιοποιήθηκε η επιστολή του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας, ως σήμερα, δεν είδαμε καμιά απολύτως αντίδραση από κανέναν : Ούτε από βουλευτές, ούτε καν από τα «αδελφά» Επιμελητήρια των νομών που έχουν έννομο συμφέρον να προασπίσουν το παραδοσιακό μας προϊόν. Μήπως τώρα που άλλαξαν οι πολιτικές ηγεσίες τόσο του υπ. Οικονομικών  όσο και της Αγροτικής Ανάπτυξης είναι ώρα να πάρουμε κάποιες απαντήσεις; Μήπως είναι ώρα να κινητοποιηθούν συνεταιρισμοί και σύλλογοι ελαιοτριβαίων; Οι εταιρείες τυποποίησης  αγροτικών προϊόντων; Μήπως είναι η ώρα οι βουλευτές μας να ασχοληθούν σοβαρά με μια πρόταση – τορπίλη  στην αγροτική μας παραγωγή;